حکیم ابوالعلا حسن بن محمد متخلص به مشرقی، شاعر سدۀ دهم و یازدهم، آغاز دوره‌ی سبک معروف به هندی است. بر همین اساس شعر یا به تعبیر خودش «نظم» یا «درّ نظیم موزونش» بینابین سبک عراقی و سبک هندی است. مشرقی شاعر عصر مکتب وقوع است اما کوشیده تا حد امکان خود را از این حیطه دور نگه دارد؛ هر چند، گاه وارد این حیطه نیز شده است.
وی سخن‌سرایی آیینی است و آثار او آکنده از حکمتهای عقلی، باورهای اعتقادی، مدح و منقبت خدا و پیامبر و دودمان پاک و صحابۀ گرانقدر آن حضرت است و گنجی برای مادحان و مرثیه گران بشمار می رود.
دیوان وی آکنده از اشعار آیینی و مذهبی، مدح و منقبت، مرثیه و عزا و حماسه های دینی است که با تمرکز بر اهل بیت عصمت علیهم السلام سروده شده و قابل ارائه در محافل دینی و آیینی می باشد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.