حدود هفت سال پیش، روزی به مطالعة کتاب تاریخ ادبیات در ایران تالیف مرحوم صفا مشغول بودم که به مدخل برندق خجندی برخوردم، نام نامتعارف و عجیب این شاعر نظرم را جلب کرد و در گوشه‌ای از ذهنم جای گرفت. چند سال بعد در حال مطالعة نسخة خطی خلاصةالاشعار تقی کاشی بودم که به نام برندق برخوردم و دیدم که کاشی حدود 2000 بیت از اشعار وی را به خط خودش کتابت کرده است. مقداری از اشعار را مطالعه کردم، زیبایی و صلابت از آن جلوه می‌کرد و جاذبه‌ای دلپذیر داشت. به سراغ فهارس نسخ خطی و منابع دیگر رفتم هیچ اثری از دیوان این شاعر نیافتم و در آخر معلومم شد که نسخه‌ای از دیوان این شاعر برجای نمانده و تنها منبع اشعار وی همین خلاصةالاشعار است. (برگرفته از مقدمه مصحح)
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.